jak błędy w komunikacji będą wpływać na KONIEC relacji

Jakie błędy w komunikacji będą was kosztować związki.

Jeśli jest rywalizacja to relacja utyka nam w punkcie nr 3 walki o władzę i na tym etapie się rozsypie. Do zdrowych związków potrzebni są dojrzali ludzie.

1. KRYTYKOWANIE

Niektórzy rodzice sądzą, że krytykowanie ludzi poprawi ich zachowanie, nauczyciele – że krytyczna opinia pomaga uczniom się uczyć i pobudza ich ambicje, a pracodawcy– że krytyczna ocena mobilizuje pracowników do wydajniejszej pracy.

Skłonność do przyjmowania lub odrzucania tego, co mówi druga osoba, jest częstym i silnym mechanizmem niemal w każdym z nas i stanowi zarazem jedną z najsilniejszych barier w kontaktach z innymi ludźmi.

Mało tego przynosi przeciwny efekt.

2. PRZEZYWANIE

Nadawanie etykiet, poniżanie kogoś lub podciąganie go pod stereotyp: „No tak, typowa kobieta” zamyka drogę do poznania drugiego człowieka i uniemożliwia zrozumienie go.

3. STAWIANIE DIAGNOZY

Czy znasz to uczucie bezsilności i frustracji, kiedy próbujesz wyjaśnić swoje zachowanie, ale ktoś inny wie lepiej, co tobą kieruje? Droga do porozumienia kończy się wtedy przepaścią.

4. CHWALENIE POŁĄCZONE Z OCENĄ

„Jesteś mądrym człowiekiem, jestem pewna, że wymyślisz coś na ten mój problem”. Pochwała połączona z oceną jest niebezpieczna dla komunikacji z dwóch powodów.

Pozytywne ocenianie innych może być używane w celu osiągnięcia ukrytych korzyści i skłonienia ludzi do zmiany zachowania.

Takie nadużycie pochwały sprawia, że inni czują się manipulowani, przestają nam ufać i wierzyć w nasze słowa.

Poza tym chwalenie innych budzi w nich często zestawy zaprzeczeń, np. „Nie wydaje mi się, aby to było aż tak dobre” przez co bardziej szkodzi, niż pomaga chwalonej osobie.

5. ROZKAZYWANIE

„Masz natychmiast odrobić lekcje!”-

Wielu ludzi mocno wierzy w skuteczność komunikatu opartego na przymusie i sile lub szantażu, ale na dłuższą metę prowadzić do buntu, stawiania oporu i trudnych do rozwiązania konfliktów.

Pamiętaj, że rozkazywanie może wymusić czyjeś posłuszeństwo, ale pokazuje zarazem posłusznej osobie, że jej zdanie nie jest nic warte, co obniża jej samoocenę.

6. GROŻENIE

Grożenie negatywnymi konsekwencjami „Zrobisz to albo …”prowadzi do takich samych negatywnych rezultatów jak rozkazy.

7. MORALIZOWANIE

Komunikaty Powinnaś/nie powinnaś np.„Nie powinnaś notować w ten sposób”, „Powinieneś ją przeprosić” budzą niepokój i poczucie winy, a także uniemożliwiają ludziom szczere wyrażanie siebie.

8. ZBYT WIELE PYTAŃ

Stawianie pytań zamkniętych, na które można odpowiedzieć „tak” lub „nie” oraz odpytywanie i stwarzanie atmosfery przesłuchania powodują niepokój i pobudzają reakcje obronne.

9. UDZIELANIE RAD

Dawanie drugiej osobie recepty na jej problemy, np. „Ja bym na twoim miejscu…”, „To łatwe, najpierw trzeba…”. pokazuje brak zaufania do inteligencji i możliwości poradzenia sobie z trudnościami.

Doradca rzadko rozumie w całości sytuację, gdyż ludzie, którzy dzielą się swoimi troskami, pokazują często tylko wierzchołek góry lodowej.

To ogromne ryzyko brać w takiej sytuacji na siebie odpowiedzialność za rozwiązanie problemów innych.

10. ODWRACANIE UWAGI

„Myślisz, że masz problem z matematyką? Posłuchaj, co mi się przydarzyło na chemii”.

Może być oznaką braku umiejętności aktywnego słuchania, ale też z oporu przed towarzyszeniem innym w przeżywaniu ich trosk.

Gdy pojawia się często w języku dorosłych, rodziców, korepetytorów może nie wspierać efektywnej nauki dziecka.

11. LOGICZNE ARGUMENTOWANIE

Próba przekonania drugiej osoby poprzez odwoływanie się do faktów lub logiki, bez brania pod uwagę emocjonalnego aspektu sytuacji, np. „Gdyby nie ten słaby internet, nie miałbyś kłopotów z przygotowaniem do zajęć zdalnych”. Kiedy w nauce pojawi się stres lub konflikt, najgorszą rzeczą, jaką możemy zrobić, jest odwołanie się do logicznych argumentów.

Zimny dystans i skupienie na argumentach jest sposobem na oderwanie się od nieprzyjemnych uczuć, ale może wprowadzić rozmówcę we wściekłość.

Gdy człowiek ma problem lub gdy pojawia się problem w relacji interpersonalnej główną kwestią są właśnie uczucia. Gdy korzysta się z logiki, by uniknąć emocjonalnego zaangażowania, opuszcza się drugą osobę w najmniej właściwym momencie”.

12. USPOKAJANIE

„Nie martw się”, „Wszystko będzie dobrze”.

Oznaczają z jednej strony dobre intencje, a z drugiej strony to, że osoba, która uspokaja nie chce albo nie potrafi podjąć wysiłku związanego ze współodczuwaniem z drugą osobą.

Albo stopniowo zdobędziesz kompetencje wdrażając oraz patrząc na swoje efekty. Nie z każdym można zbudować relację – po tym czego się możesz nauczyć – zobaczysz jak szybko ujawnia się wilk w owczej skórze!

Komunikacja SERCA jest kompetencją niezbędną, aby stać się empatycznym oraz wyrobić sobie mechanizm obserwacji każdej sytuacji bez krzywdzącej oceny czy też ewaluacji, aby nikomu nie spadł włos z głowy.

Komplementy i pochwały – Jest to narcystycznego groomingu.

Aby zbudować fałszywą intymność i iluzoryczne poczucie bezpieczeństwa.

Co rozprasza w prawdziwej głębi oraz budowaniu zaufania jak i prawdziwej intymności?

Oczywiście część osób z niskim poczuciem wartości, poszukująca walidacji jak i motywacji z zewnątrz, słysząc słowa, odczuje poprawę samopoczucia oddając tym samym klucze do swojego szczęścia w ręce pochlebców.

I wtedy zadajemy pytanie – w jaki sposób mogę nie poszukiwać walidacji i dlaczego mi na tym zależy – co komplement lub jego brak o mnie mówi i o tej drugiej osobie?

Zwróćmy jednak uwagę na fakt, iż w komplementach często kryje się osąd – nie ma tutaj znaczenia to, że jest to osąd pozytywny.

Komplementy i pochwały mówią niewiele o tym, co dzieje się w sercu i umyśle wygłaszającego je człowieka, stawiają go natomiast w roli sędziego.

Komplementy i pochwały są bardzo skutecznym narzędziem manipulacji – zazwyczaj będziemy chcieli „dopasować” się do słyszanych miłych słów, aby spełnić oczekiwania osoby je wymawiającej i mieć w przyszłości większe szanse na ponowne ich usłyszenie.

Ludzie niekoniecznie odbierają takie komunikaty, zwłaszcza Ci, którzy kierują się świadomością oraz dobrowolnością nawet pozytywne, w oczywisty dla nas sposób.

Komplement – dlaczego mam potrzebę udzielania niechcianego feedbacku i wymuszania swojej agendy jaka za tym idzie.

Relację można zaorać w 3 minuty i ona się nam nie podniesie NIGDY, Ty podejmujesz decyzję czy chcesz budować siebie oraz innych, czy też nie.