sztuka odpuszczania
Jestem dzisiaj bardzo smutna. Nie mam NIC do zaoferowania poza swoimi przemyśleniami. Mam chwilowo PUSTE ręce, serce, umysł i duszę dla innych. Po moich policzkach lecą łzy. Nie wstydzę się ich. Powstaję dzięki nim jak Feniks z popiołu. Oczyszczam i robię przestrzeń na więcej i mocniej. Dziś jestem skoncentrowana jedynie na sobie. Daję sobie przestrzeń…